12 Eylül 2017 | Kategori: DiÄŸer Yazılar
Rolyef Evler
Komsumuz Neslihan teyze’nin elinden ahsap rolyef calismalari, benim gozumde Istanbul Konaklari.
Istanbul’dan komsumuz Neslihan teyze’nin herhalde yapmadigi elisi yoktur. Kendisi ne kursu varsa gitmistir, en guzel yaptiklarini da okul ve belediyenin kermeslerine ayirir. Keske fotograflari tam karsidan cekseymisim, daha iyi olacakmis.
Fotograflara bakarken, icimden sizlerle bir siir paylasmak geldi ama aklimda kesin bir sey belli degil, kismet bu siireymis. Necip fazil Kisakurek’in gozunden 1963’te yedi tepeli, yirmiyedi sesli Istanbul.
Canım İstanbul
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu Ä°stanbul diye topraÄŸa kondurmuÅŸlar.
İçimde tüten birşey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.
İstanbul benim canım;
Vatanım da vatanım…
Ä°stanbul,
Ä°stanbul…
Tarihin gözleri var, surlarda delik delik;
Servi, endamlı servi, ahirete perdelik…
Bulutta ÅŸaha kalkmış Fatih’ten kalma kır at;
Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat…
Şahadet parmağıdır göğe doğru minare;
Her nakışta o mana: Öleceğiz ne çare?..
Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet;
BeyoÄŸlu tepinirken aÄŸlar Karacaahmet…
O manayı bul da bul!
Ä°lle Ä°stanbul’da bul!
Ä°stanbul,
Ä°stanbul…
Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği;
Çamlıca’da, yerdedir göklerin derinliÄŸi.
Oynak sular yalının alt katına misafir;
Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir.
Her akşam camlarında yangın çıkan Üsküdar,
Perili ahÅŸap konak, koca bir ÅŸehir kadar…
Bir ses, bilemem tanbur gibi mi, ud gibi mi?
Cumbalı odalarda inletir “Katibim”i…
Kadını keskin bıçak,
Taze kan gibi sıcak.
Ä°stanbul,
Ä°stanbul…
Yedi tepe üstünde zaman bir gergef işler!
Yedi renk, yedi sesten sayısız beliriÅŸler…
Eyüp öksüz, Kadıkoy süslü, Moda kurumlu,
Adada rüzgar, uçan eteklerden sorumlu.
Her şafak Hisarlarda oklar çıkar yayından
Hala çığlıklar gelir Topkapı sarayından.
Ana gibi yar olmaz, Ä°stanbul gibi diyar;
Güleni şöyle dursun, aÄŸlayanı bahtiyar…
Gecesi sünbül kokan
Türkçesi bülbül kokan,
Ä°stanbul,
Ä°stanbul…
Necip Fazil Kisakurek -1963